Hasselt 3 speelde knap 8-8 gelijk tegen Zichen-Zussen-Bolder. Na onze aankomst (Heinz kan nu blindelings naar daar rijden) bleek dat onze tegenstander niet met zijn sterkste opstelling speelde. Echter was er op ieder bord toch nog een groot elo - verschil.

Op het eerste bord was er na de opening nog niet veel aan de hand. In het middenspel kon ik, door een tactisch intermezzo, stellingsvoordeel bekomen. Een zware strijd leek in het verschiet maar mijn tegenstander was hiervan zo geschrokken dat hij alle stukken van het bord  ruilde en er ng een pion bovenop deed. Het pionneneindspel dat hierna op het bord kwam was knal gewonnen voor me en het kostte niet veel moeite om de volle buit binnen te halen.

Op het tweede bord had Heinz zijn dagje niet. Normaal een toonbeeld van degelijkheid verloor hij achtereenvolgend een pion, een stuk en de partij. Volgende keer beter!

Op het derde bord maakte Rik een comeback. 2 jaar na zijn laatste officiële partij mocht hij nog eens de ring in. Ondanks zijn pessimisme voor de partij speelde hij heel degelijk tot in het derde uur van de partij zijn tegenstander, gebruikmakende van een moment van concentratieverlies bij onze Rik, kon binnen vallen in zijn koningsstelling en wat pionnen kon meesnoepen. Rik spartelde nog tegen maar moest toch de handdoek in de ring gooien.

De man van de match speelde op ons 4de bord. Tom Marcoen kwam zeer goed uit de opening en toen zijn tegenstander eerst zijn koningsstelling verzwakte door h6 te spelen en daarna ook besloot het feit te negeren dat Tom zijn lopers op die koningsstelling had gericht won onze Tom enig mooi gebruikmakend van een aantal peningen. Dit hele verhaal duurde 13 zetten en lijkt me zeker een partij die niet zou misstaan in het OKBtje (hint hint).

Verslaggever: Tom Vananderoye