2012 – Een woordje van Jos

Bij het nieuwe jaar – d.w.z. hoopvolle toekomst in eerste instantie, maar ook  dat we er weer een jaartje bijtellen – schoot me een anekdote  met Jaak  Colemont te binnen.

Hij stelde me een vraag, toen ik maar een nieuwkomer in onze club was: “Weet je waarom onze edele schaaksport zo bijzonder aantrekkelijk is?”

“Omdat wij de tijd niet voelen als we schaken. Ongelooflijk. Zoals gisteren bijvoorbeeld: een flits hier, een flits daar, na een  boeiende opening een vroeg offer, een schrandere partij, je moet natuurlijk ook wat nadenken, ergens begon het al te ruiken naar mat…, ik keek toevallig even op mijn horloge: Jesus, het is al bijna middernacht, kan bijna niet, zo snel vliegt de tijd… Maar het kan nog erger  ook: ik ga regelmatig schaken bij mijn schoonbroer (Jef Coolen, nota Jos), dan staat alleen schaken op ons programma, en dan liefst voor heel de dag. Plezier dat we beleven met spelen en analyseren… Het valt ons op : wij vergeten bij het schaken niet alleen de tijd, maar zelfs ook dat we honger beginnen te krijgen. We hoorden onze vrouwen niet eens roepen:’ Het eten wordt koud’…  Dat is schaken ! Je  voelt de tijd niet. Het schaakspel veredelt ons. Wij schakers vervelen ons nooit !’

-“Dus als we dit in het verlengde zien: wanneer iemand theoretisch heel zijn leven door schaakt – bij manier van spreken – dan leeft hij  als het ware korter dan de meetbare tijd?”

-“Precies! Maar in het dagdagelijkse leven zijn we gelukkig verplicht ook andere primaire taken in oog te houden.”

Aldus een stukje verleden, geplaatst in het perspectief van de toekomst.

Jaak COLEMONT was de allerbeste causeur in de schaakgeschiedenis van  onze  Limburgse Liga.

Zelfs de bridgers en biljarters (gehuisvest in onze café-club) wisten door zijn feestredes dat schaken een edele sport is.

Ik wens iedereen van onze club veel schaakplezier in 2012!

Jozef Berta